Olympia, decor van heldendaden
Doe uw voordeel!
Maak gebruik van de promotiecode iDBlikRef (in te geven bij de bevestiging van het winkelmandje via de knop Bestellen) en ontvang bij een bestelling van minimum 4 artikels een korting van 40%!
De gewenste artikels worden in pdf bezorgd via mail. Hieronder de eerste alinea's van het artikel (uit tijdschrift iD - schooljaar 2011-2012).
Paardrijden zonder zadel, hardlopen op blote voeten en boksen zonder handschoenen: de Griekse atleten waren zeker geen doetjes. Allemaal droomden zij ervan ooit op de Olympische Spelen te winnen. Dat was, net als nu, het hoogste wat een atleet kon bereiken.
In verschillende Griekse steden werden zogenaamde spleen gehouden. De meeste waren religieus van aard. Zo waren er onder meer de Pythische Spelen in Delphi ter ere van Apollo of de Isthmische Spelen in Korinthe ter ere van Poseidon. Maar veruit de belangrijkste waren de Olympische in Olympia, die gewijd waren aan de oppergod Zeus. De eerste Olympische Spelen zouden hebben plaatsgevonden in 776 v.C. In die begintijd was Griekenland een bundeling van onafhankelijke stadstaten die vaak onderling oorlog voerden. Maar voor de Olympische Spelen legden alle stadstaten elke vier jaar de wapens neer, zodat de atleten en de duizenden supporters veilig konden afreizen naar het heiligdom Olympia. Van tribunes of andere accommodatie was echter amper sprake. De meeste atleten en supporters moesten zich wellicht behelpen met tenten. Er heerste wel een soort marktsfeer, want handelaars kwamen er hun waren verkopen.
Deelnemende atleten moesten ‘Griek’ zijn, maar dat begrip werd rekbaar naarmate de Griekse wereld groter werd. Door de veroveringen van Alexander de Grote kwamen er delen van Azië, Egypte en Zuid- Europa bij. De Spelen waren toegankelijk voor mensen uit alle klassen. Uitzonderingen waren vrouwen en slaven. Vrouwen werden zelfs letterlijk buitengesloten: ze waren niet toegelaten in het deel van Olympia waar de tempels stonden.
‘Sportieve’ Nero
Ook toen de Romeinen Griekenland inlijfden als provincie gingen de Spelen gewoon door. Die bleven hun Griekse karakter behouden. Slechts één Keizer moeide zich ermee: Nero. Die had eerst geprobeerd om Griekse spelen te organiseren in Rome, maar zonder succes. Dus nam hij in 67 n.C. dan maar zelf deel in Olympia. Hij verzo zelfs nieuwe disciplines. Zoals paardenrennen met tien paarden voor de kar gespannen (in plaats van twee of vier): Nero reed zelf, wat heel uitzonderlijk was voor de eigenaar van de paarden! Andere disciplines die hij in Olympia invoerde waren muziek- en dichtwedstrijden, die hij natuurlijk won. Hij zou de jury 250 000 drachmen hebben geschonken ... Na zijn dood werden al Nero’s vernieuwingen afgeschaft.
Technische fiche
Over deze reeks
Een overzicht van teksten uit het archief van iD, aangevuld met werkbladen en lessuggesties. Elk artikel is apart bestelbaar. Klik hier voor meer info over dit archief of klik op de titel om een stukje van het artikel te lezen.
De gewenste artikels worden in pdf-formaat bezorgd via mail. De teksten bevatten geen fotomateriaal of ondersteunende beelden.