Ik ben geadopteerd!
Doe uw voordeel!
Maak gebruik van de promotiecode iDBlikRef (in te geven bij de bevestiging van het winkelmandje via de knop Bestellen) en ontvang bij een bestelling van minimum 4 artikels een korting van 40%!
De gewenste artikels worden in pdf bezorgd via mail. Hieronder de eerste alinea's van het artikel (uit tijdschrift iD - schooljaar 2010-2011).
Sofie is 26. Ze heeft een job en kan goed opschieten met haar ouders, die haar altijd gesteund hebben. Ze heeft een zus van 31, Julie, en een broer van 20, Anthony. Alle drie zijn ze geadopteerd. Sofie was nog een baby toen ze naar België kwam. Julie was achttien maanden oud en Anthony was twee jaar en een half.
‘Ik zie mijn ouders graag, ook al is het niet altijd even gemakkelijk. Iedereen in onze familie heeft af en toe een beetje een rotkarakter. Erfelijk kan dat niet zijn. Het zal dus wel met de omgeving te maken hebben … Op dat vlak moeten we echt niet onderdoen voor elkaar. Maar ik weet wel dat ik kan rekenen op hen. Wat er ook gebeurt, ze zullen er zijn! En dat is voor mij het belangrijkste. Daaraan herken je wie je ouders zijn. Mijn moeder heeft me dan wel niet in haar buik gedragen, maar zoals de meeste moeders heeft ze wel ontelbare slapeloze nachten beleefd, waarop ze met me rondwandelde om me tot rust te laten komen. Ze heeft me in haar armen genomen, me bedolven onder kussen, me getoond wat liefhebben wil zeggen, me opgeraapt toen ik gevallen was, op mij gegrommeld als ik het allemaal niet zo nauw nam – ik ben namelijk een beetje lui, moet je weten. Kortom: mijn moeder heeft me echt grootgebracht. En dat maakt haar niet slechter of beter dan andere moeders. Maar het maakt haar wel tot mijn moeder! Voor mijn vader geldt eigenlijk net hetzelfde. Hij maakte tijd om samen met mij te spelen of mijn vragen te beantwoorden. Hij kwam me afhalen op school en hielp me bij mijn huiswerk, vooral voor wiskunde en chemie …’
‘Soms bekijken de mensen mij wel alsof ik een buitenaards wezen ben, als ik zoiets zeg. Ze vragen me dan of ik niet graag wil weten waar ik vandaan kom en waarom mijn moeder mij afgestaan heeft; en of ik nooit meer aan haar denk… Eerlijk gezegd, dat kan me allemaal niet schelen! Er zal wel een goede reden zijn geweest waarom ik werd achtergelaten. Misschien had mijn moeder niet de middelen om mij groot te brengen of werd ze ertoe gedwongen …Maar wat maakt het uit? Ik kan er toch niets meer aan veranderen. Mijn ouders hebben me trouwens alles uitgelegd wat ik wilde weten. En de rest interesseert me niet.’
Technische fiche
Over deze reeks
Een overzicht van teksten uit het archief van iD, aangevuld met werkbladen en lessuggesties. Elk artikel is apart bestelbaar. Klik hier voor meer info over dit archief of klik op de titel om een stukje van het artikel te lezen.
De gewenste artikels worden in pdf-formaat bezorgd via mail. De teksten bevatten geen fotomateriaal of ondersteunende beelden.