Love it or hate it
Doe uw voordeel!
Maak gebruik van de promotiecode iDBlikRef (in te geven bij de bevestiging van het winkelmandje via de knop Bestellen) en ontvang bij een bestelling van minimum 4 artikels een korting van 40%!
De gewenste artikels worden in pdf bezorgd via mail. Hieronder de eerste alinea's van het artikel (uit tijdschrift Blikopener - schooljaar 2010-2011).
Reclamefilmpjes: als je weleens naar een film of naar televisie kijkt, kun je er niet naast zien. Je kunt ze haten. Ze verspillen je tijd, ze dringen zich ongevraagd aan je op, ze zijn ergerlijk. Maar je kunt ook van ze houden. Soms denk je: verdomd, wat goed gevonden! Sommige filmpjes overstijgen hun bestaansreden als reclame en hebben kunstzinnige trekjes.
Zo gek lang bestaan reclamefilmpjes niet. De doorbraak ervan dateert van na de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog was er een koopgraag publiek, en door de economische heropleving waren er producten zat om aan de man te brengen. Op hetzelfde moment verschenen de eerste televisietoestellen op de markt. De combinatie van die twee dingen was de ideale voedingsbodem voor de lancering van een nieuw soort reclame: de reclamespot.
In de jaren vijftig ontstonden genres die vandaag nog altijd in zwang zijn. Zoals: de getuigenis van iemand die o zo tevreden is met een product en dat enthousiast meedeelt; minitoneelstukjes waarin een behulpzame buur of een andere medemens een crisis bezweert met het juiste aankoopadvies; tekenfilmachtige figuurtjes die het merk dat ze belichamen vrolijk aanprijzen. Die formules bestaan nog altijd, maar tegelijk doen de reclamefilmpjes uit die tijd hopeloos oubollig aan. De tijdgeest, de mode, de gebruiken, om nog te zwijgen van de zin voor humor, waren toen helemaal anders.
Pas in de jaren zestig begon men echt creatief om te springen met reclamefilmpjes. Een mijlpaal was een clip uit 1964 voor Volkswagen. Daarin zie je een VW Kever door een sneeuwstorm ploegen. Een offscreenstem vraagt: ‘Heb je je ooit afgevraagd hoe de chauffeur van een sneeuwruimer náár de sneeuwruimer rijdt?’ De vraag behoeft geen antwoord: met een Volkswagen natuurlijk. Deze film ontleende zijn kracht volledig aan de beelden. Er wordt amper in gepraat.
Vanaf de jaren zeventig werd de tv- en bioscoopreclame flitsender. Dat wil zeggen: snellere beeldwisselingen (soms leek het alsof de camera danste), nog minder gepraat, veel muziek. De jaren zeventig, in reclamefilms verteld, lijken een groot feest. De reclame werd ook stouter - met seksuele toespelingen, zelfs voor producten waarbij je dat niet verwacht: sigaretten, kleren, deodorant, muntjes om op te zuigen. Een schandaalsucces uit de jaren zeventig - en zo schandaleus dat de spot in verschillende landen werd verboden - was een reclame voor Perrier: een vrouwenhand streelt teder een flesje Perrier, dat begint op te zwellen en ten slotte zijn inhoud in een vrolijke fontein naar buiten spuit.
Technische fiche
Over deze reeks
Een overzicht van teksten uit het archief van Blikopener, aangevuld met werkbladen en lessuggesties. Elk artikel is apart bestelbaar. Klik hier voor meer info over dit archief of klik op de titel om een stukje van het artikel te lezen.
De gewenste artikels worden in pdf-formaat bezorgd via mail. De teksten bevatten geen fotomateriaal of ondersteunende beelden.