Toen het klokje thuis nog niet tikte
Doe uw voordeel!
Maak gebruik van de promotiecode iDBlikRef (in te geven bij de bevestiging van het winkelmandje via de knop Bestellen) en ontvang bij een bestelling van minimum 4 artikels een korting van 40%!
De gewenste artikels worden in pdf bezorgd via mail. Hieronder de eerste alinea's van het artikel (uit tijdschrift Blikopener - schooljaar 2010-2011).
Als wij willen weten hoe laat het is, volstaat een blik op ons polshorloge of op onze gsm. Maar de middeleeuwers waren aangewezen op allerhande minder nauwkeurige tijdsaanduidingen, geleverd door de natuur en de Kerk. Pas in de 14e-15e eeuw deden de mechanisch gemeten uren hun intrede.
Het ritme van de monniken
De agrarische maatschappij leefde op het ritme van de seizoenen. Toen volstond een benaderende tijdsbepaling. Een redelijke schatting, zoals de heilige Benedictus (480-547), de vader van het kloosterleven in de Latijnse Kerk, het verwoordde. Klokgelui verdeelde de dag van de middeleeuwse kloosterlingen, die leefden van hun grootgrondbezit, in schijven voor slaap, gebed en werk.
De monniken baden acht keer per dag. Die acht getijden, heures in het Frans, stamden uit de oudheid. Om drie uur na middernacht was het tijd voor de metten. Na de vespers gebruikten de monniken het avondmaal, maar altijd nog bij daglicht, schreef Benedictus voor. De uren waarvan sprake waren geen vaste eenheden. In de zomer waren de uren tussen zonsopgang en zonsondergang langer dan de uren van de nacht. In de winter gold het omgekeerde.
Naast de klok hielden bel en ratel de kloosterlingen op de hoogte van het verloop van dag en nacht. Ook de omwonenden luisterden naar die kerkklokken. Zij merkten ook aan de stand van de zon, de graad van klaarte en het geknor van hun maag hoe laat het ongeveer was.
Technische fiche
Over deze reeks
Een overzicht van teksten uit het archief van Blikopener, aangevuld met werkbladen en lessuggesties. Elk artikel is apart bestelbaar. Klik hier voor meer info over dit archief of klik op de titel om een stukje van het artikel te lezen.
De gewenste artikels worden in pdf-formaat bezorgd via mail. De teksten bevatten geen fotomateriaal of ondersteunende beelden.