Zuurzoet goedje
Doe uw voordeel!
Maak gebruik van de promotiecode iDBlikRef (in te geven bij de bevestiging van het winkelmandje via de knop Bestellen) en ontvang bij een bestelling van minimum 4 artikels een korting van 40%!
De gewenste artikels worden in pdf bezorgd via mail. Hieronder de eerste alinea's van het artikel (uit tijdschrift Blikopener - schooljaar 2010-2011).
Een Belg eet elk jaar zo’n 45 kg geraffineerde suiker. Sacharose dus, die in een fabriek uit suikerbieten of suikerriet werd vervaardigd. Meestal merken we niet eens dat we geraffineerde suiker eten. 80 % van die suiker is verwerkt in frisdrank, bier, wijn, confituur, chocolade, koekjes en banket ... Maar er is nog iets wat we niet merken. Achter de suikerkristallen gaat een bitse handelsoorlog schuil.
Biet- en riet suiker
Van al de suiker die in fabrieken over heel de wereld van de band rolt, is slechts 20% bestemd voor de export. Suiker is in hoge mate een zelfvoorzieningsproduct. Ook wij eten vooral suiker die hier bij ons wordt vervaardigd. En dat is suiker die uit suikerbieten wordt gewonnen. Nochtans is bietsuiker relatief dure suiker, zeker in vergelijking met suiker uit suikerriet, dé grote concurrent.
Suikerriet is relatief goedkoop omdat het goed gedijt dicht bij de keerkringen, in wat wij lageloonlanden noemen. Niet alleen de lonen zijn in die landen laag, ook de grondprijs is dat. Bovendien levert suikerriet per hectare veel meer suiker op dan suikerbieten. Tot slot is suiker ontrekken aan suikerriet relatief eenvoudig en vraagt het proces relatief weinig dure energie. De stengels moeten enkel uitgeperst worden. Het eindproduct is net zoals bij suikerbieten sacharose.
Als suikerbieten en suikerriet hetzelfde eindproduct opleveren, hoe komt het dan dat wij in Europa vooral de duurdere bietsuiker verbruiken? Dat is zo in de loop de jaren gegroeid, het was een manier om onze eigen boeren en industrie te beschermen.
Zelfbescherming
Met zijn landbouwbeleid wilde Europa de productie van voldoende kwaliteitsvol voedsel tegen een redelijke prijs veiligstellen. Bovendien was het een manier om de Europese boer van een billijk inkomen te verzekeren. Daarom werd de Europese suikerprijs in vergelijking met de wereldsuikerprijs hoog gehouden. Een Europese boer kreeg voor zijn suikerbieten zo altijd een goede prijs. Europa inde ook heffingen op de invoer van rietsuiker om zijn interne suikersector te beschermen.
Voor sommige landen golden die Europese invoerheffingen op rietsuiker echter niet, met name voor enkele voormalige Europese kolonies in Afrika, de Caraïben en de Stille Oceaan, ook wel de ACS-landen genoemd. De verouderde en weinig efficiënte rietsuikerproductie in die landen kon zo het hoofd boven water houden, want zij kregen voor hun rietsuiker de hogere Europese prijs.
Technische fiche
Over deze reeks
Een overzicht van teksten uit het archief van Blikopener, aangevuld met werkbladen en lessuggesties. Elk artikel is apart bestelbaar. Klik hier voor meer info over dit archief of klik op de titel om een stukje van het artikel te lezen.
De gewenste artikels worden in pdf-formaat bezorgd via mail. De teksten bevatten geen fotomateriaal of ondersteunende beelden.