Moord in de latrines
Doe uw voordeel!
Maak gebruik van de promotiecode iDBlikRef (in te geven bij de bevestiging van het winkelmandje via de knop Bestellen) en ontvang bij een bestelling van minimum 4 artikels een korting van 40%!
De gewenste artikels worden in pdf bezorgd via mail. Hieronder de eerste alinea's van het artikel (uit tijdschrift iD - schooljaar 2011-2012).
‘Meester! Meester!’ Het was nog vroeg toen Publius door zijn slaaf Marcus gewekt werd. ‘Er is iets gebeurd verderop in de straat!’ Snel trok Publius zijn tunica aan en volgde Marcus naar buiten. Voor de openbare toiletten aan het einde van de straat stonden enkele mensen te kijken. Publius wurmde zich naar binnen en bleef geschrokken staan. In het midden van de ruimte lag een man op de grond. Zijn ogen staarden in het niets. In zijn borst stak een houten stok en bloed had zijn witte tuniek doorweekt.
Een verdachte afspraak
Het was niet de eerste keer dat Publius een misdrijf onderzocht. Hij wist dat je zorgvuldig moest uitkijken naar sporen op de plaats van de misdaad. ‘Wie was hier het eerst?’ vroeg hij met strenge stem. Twee mannen wezen op elkaar. ‘Hij … hij was hier het eerst’, stamelde een lijkbleke jongeman. Hij kon zijn blik niet van het lichaam afhouden. ‘Maar hij kwam er meteen aan’, vulde de andere man, die een rode tuniek droeg, snel aan.
‘Ik … Marius Pompidus is mijn meester.’ De jongeman keek Publius nog steeds niet aan. ‘Hij was zijn geldbuidel vergeten en die wilde ik hem achterna brengen, maar toen ik hier kwam …’ Publius liet zijn blik ronddwalen en nam alle details in zich op. Langs beide zijden van de muur waren stenen banken waarin gaten waren uitgehouwen. Op die manier konden tot wel tien mannen naast elkaar hun behoefte doen. Zo vroeg in de ochtend waren er nog geen toiletbezoekers. De meeste mensen hadden immers nachtpo’s thuis, die ’s morgens in het open riool in het midden van de straat of in een vat onder de trap geleegd werden. De urine werd door de volders gekocht, die er hun wol mee bewerkten. ‘Had jouw meester dan geen nachtpo?’ vroeg Plinius aan de jonge slaaf. Die knikte. ‘Toch wel, maar hij had een afspraak met iemand. Ik weet niet met wie.’ Dat was niet zo vreemd, de toiletten werden wel vaker gebruikt om belangrijke zaken of politiek te bespreken of om gewoon wat te lezen. Net zoals de baden werden ook de toiletten gebruikt als ontmoetingsplaats waar je langer dan strikt nodig bleef. Sommige mensen kwamen zelfs speciaal naar de openbare toiletten om mensen te leren kennen en hoopten op uitnodigingen voor etentjes. ‘Zo vroeg al een afspraak?’ vroeg Publius aan niemand in het bijzonder. Hij streek nadenkend over zijn kin. ‘Ik zag inderdaad iemand weggaan toen ik hier aankwam’, zei de man in de rode tuniek. Publius keek hem onderzoekend aan. ‘Maar ik heb niet gezien hoe hij eruitzag’, haastte de man zich. Ondanks het vroege uur zweettehij.
Publius knielde neer bij het lijk. Zijn tuniek was gescheurd en er zaten schaafwonden op zijn wang en handen. Het bloed van de man vloeide weg in het kleine stroompje dat in een gootje voor de toiletbanken liep. Daarin spoelde je de spons af waarmee je je schoongeveegd had. En nu zag Publius het. De stok waarmee de man neergestoken was, was de stok waar normaal gezien de spons op geprikt zat. Je hoefde niet eens op te staan, maar stak de stok met de spons door het gaatje aan de voorkant van de toiletbank naar binnen. Als je klaar was, spoelde je de spons af in het stroompje en gaf ze door aan de volgende. Maar van de spons was nu geen spoor meer. Publius stond op en keek in een van de toiletten, maar hij zag alleen het water dat uit de openbare baden kwam en onder de latrines doorstroomde om het afval af te voeren.
Technische fiche
Over deze reeks
Een overzicht van teksten uit het archief van iD, aangevuld met werkbladen en lessuggesties. Elk artikel is apart bestelbaar. Klik hier voor meer info over dit archief of klik op de titel om een stukje van het artikel te lezen.
De gewenste artikels worden in pdf-formaat bezorgd via mail. De teksten bevatten geen fotomateriaal of ondersteunende beelden.