Hoop
Doe uw voordeel!
Maak gebruik van de promotiecode iDBlikRef (in te geven bij de bevestiging van het winkelmandje via de knop Bestellen) en ontvang bij een bestelling van minimum 4 artikels een korting van 40%!
De gewenste artikels worden in pdf bezorgd via mail. Hieronder de eerste alinea's van het artikel (uit tijdschrift iD - schooljaar 2011-2012).
‘Schenk me een dochter, of ik wil dood’, prevelde Mary. Ze lag op een stinkende mat in een armzalig golfplaten huisje in de sloppenwijken van Pattaya, Thailand. Tijdens haar wangerschap had Mary zich krom gebeden voor een meisje. Honderden bloemenkransen had ze geweven, meestal in ruil voor enkele Thaise bahts die vriendelijke toeristen haar toewierpen. Triljoenen wierookstokjes had ze geofferd, en bij elk stokje dezelfde wens uitgesproken: ‘Schenk me een dochter, of ik wil dood.’ Een meisje bracht geld in het laatje. Zelf was ze al te oud en te uitgezakt. Maar een dochter, ja, die kon haar lichaam nog duur verkopen.
Haar smeekbede werd niet verhoord. Ze schonk het leven aan een babyjongetje. Hij was haar zesde zoon. Meteen daarna stierf Mary in het kraambed, maar niet voordat ze de toekomst van haar jongste in geode banen had geleid. Ze legde haar hand op het hoofdje van de baby en fluisterde haar laatste, verschrikkelijke wens: ‘Hoop is zijn naam. En ik wil, Lolo, dat je van hem een meisje maakt. Hoop moet geld verdienen voor al … haar broers.’ Mary’s zus, vroedvrouw en kruidenvrouw Lolo aanhoorde het doodsgefluister en boog diep, de handen eerbiedig boven het hoofd gevouwen. Met kleine pasjes schuifelde ze achterwaarts de hut uit. De baby hield ze onwennig in de armen geklemd. Ze moest nu eerst Mary’s zonen waarschuwen.
Hoop groeide op in het huis van tante Lolo. Die woonde in de betere wijken van Pattaya. Ze had haar man vroeg verloren en geen tweede gewild. Kinderen had ze niet, wel een houten huis met twee kamers, twee ramen en een deur. Het huis was luxueus voorzien van luiken en was op stevige houten palen boven de grond gebouwd. Naar Thaise normen was tante Lolo rijk. De meeste Thai woonden immers in krotjes, schots en scheef tegen elkaar aan gebouwd. Ja, tante Lolo was een bewonderenswaardige vrouw. De mannen uit de wijk wantrouwden haar en noemden haar een heks, maar de vrouwen vroegen haar graag om raad. Regelmatig had ze gasten over de vloer. Danschonk ze thee, verkocht drankjes, zalfjes en voorspellingen. Op zulke momenten kroop Hoop in het houthok onder het huis. Ze vond het heerlijk luisteren naar al die geheimzinnig fluisterende vrouwenstemmen.
De vroege ochtend van haar dertiende verjaardag lag Hoop met wijd open ogen op haar slaapmat. Ze luisterde naar de geluiden van de stad. Lolo had haar steeds verboden de stad in te gaan, maar in haar fantasie wandelde ze alle straten door, tot helemaal bij de sloppenwijken, waar haar broers nog in hetzelfde huis woonden. Ze had hen nog nooit gezien. Vandaag zou haar oudste broer haar komen opzoeken. Waarom, wist ze niet. ‘Dat zal je vanzelf wel merken’, had tante Lolo gezegd. Hoop opende een luik. De straat was nog donker. Wat verderop liet een vrouw een mand vers fruit achter op straat. Ze boog driemaal diep. ‘Voor de monniken’, dacht Hoop. ‘Straks dalen ze de heuvel af voor hun bedelronde. Gelukzakken. Ze krijgen heerlijke ananas en papaja.’ Hoop voelde haar maag grommen, sloot het luik en rommelde wat in de voorraadkist aan de voorzijde van de kamer. De restjes kleefrijst en pindanoten die ze daarin vond, nam ze mee naar haar plekje onder het huis. Daar zou ze geduldig wachten op de komst van haar broer.
Technische fiche
Over deze reeks
Een overzicht van teksten uit het archief van iD, aangevuld met werkbladen en lessuggesties. Elk artikel is apart bestelbaar. Klik hier voor meer info over dit archief of klik op de titel om een stukje van het artikel te lezen.
De gewenste artikels worden in pdf-formaat bezorgd via mail. De teksten bevatten geen fotomateriaal of ondersteunende beelden.