Hotel prison!
Doe uw voordeel!
Maak gebruik van de promotiecode iDBlikRef (in te geven bij de bevestiging van het winkelmandje via de knop Bestellen) en ontvang bij een bestelling van minimum 4 artikels een korting van 40%!
De gewenste artikels worden in pdf bezorgd via mail. Hieronder de eerste alinea's van het artikel (uit tijdschrift Blikopener - schooljaar 2011-2012).
Tralietrotter Jan De Cock trok de wereld rond, van gevangenis tot gevangenis, op zoek naar het leven van de mensen achter de tralies. ‘Ik heb iets van de hel, maar ook iets van de hemel gezien.’ Als je iets ernstigs hebt mispeuterd, vlieg je de gevangenis in. Niemand gaat voor zijn plezier achter tralies zitten, zou je denken. Maar Jan De Cock is een uitzondering. Hij liet zich af en toe vrijwillig opsluiten. De voorbije jaren trok hij zelfs achter tralies de wereld rond. ‘Ik werkte al een hele tijd met gevangenen voordat ik mijn eerste nacht in de gevangenis doorbracht’, zegt De Cock. ‘In 1987 reisde ik naar Chili om er te gaan werken met straatkinderen. Ik belandde er in de krottenwijken, waar ik al gauw de wereld van de lijmsnuivers leerde kennen. Dat waren vaak heel jonge kinderen die verslaafd waren geraakt aan lijm. We zetten onder meer projecten op voor jongeren die in de gevangenis waren gesukkeld.’ Dat werd voor De Cock een echte openbaring. ‘Mijn vooroordelen over het leven in gevangenissen werden helemaal niet bevestigd. Wel integendeel. Ik werd in de gevangenis ontzettend gastvrij onthaald. Ook het geduld dat sommige gevangenen aan de dag legden, maakte op mij grote indruk. Ze hadden vaak nog jaren van opsluiting voor de boeg, maar ze wachtten die tijd rustig af.’
Was het toen dat je besloot om je een tijdje te laten opsluiten?
Jan De Cock: ‘Nee, dat kwam pas tien jaar later. Ik vroeg me af hoe ik er mee voor kon zorgen dat mensen een andere kijk op gevangenen en gevangenissen zouden krijgen. Dat is pas geloofwaardig, bedacht ik toen, als ik zelf aan den lijve zou ondervinden wat het was. Ik werkte al jarenlang met gevangenen, maar ik had nooit één nacht in een gevangenis doorgebracht of echte gevangeniskost gegeten. In 1997, twee maanden voordat ik naar België zou terugkeren, vroeg ik aan de directeur van de Chileense gevangenis waar ik werkte of ik me vrijwillig kon laten opsluiten. Dat vond hij uiteraard een vreemde vraag. Hij stelde voor dat ik een klein misdrijf zou plegen. Dat leek hem de gemakkelijkste aanpak. “Steel een kip, daar krijg je slechts vijf jaar voor.” Maar dat leek me toch te veel van het goede.’
Wanneer kwam het er dan wel van?
Jan De Cock: ‘Toen ik terug in België was, werd ik gevraagd om in de gevangenis van Leuven Centraal de Spaanstalige gevangenen te begeleiden, omdat ik zo goed Spaans sprak. Opnieuw stelde ik vast dat in alle gedetineerden die ik tegenkwam wel iets goeds te ontdekken viel. Ik sprak met gevangenen van allerlei nationaliteiten. Een Russische gevangene in België zei me: “Dit is nog niks. In Rusland heeft bijna iedereen tbc in de gevangenis.” “Bij ons is het veel corrupter”, zei een Colombiaan. “Nee,” zei een Afrikaan, “nergens zijn de gevangenissen zo erg als bij ons.” Toen is stilaan het idee opgeborreld om een jaar loopbaanonderbreking te nemen, en me op verschillende plaatsen in de wereld te laten opsluiten. Ik stuurde brieven naar ambassades en naar organisaties die zich het lot van gevangenen aantrokken. Ik ben vertrokken voor een wereldreis langs gevangenissen. Ik heb zevenenzestig verschillende gevangenissen over heel de wereld bezocht. In negenendertig daarvan heb ik ook de nacht doorgebracht.’
Technische fiche
Over deze reeks
Een overzicht van teksten uit het archief van Blikopener, aangevuld met werkbladen en lessuggesties. Elk artikel is apart bestelbaar. Klik hier voor meer info over dit archief of klik op de titel om een stukje van het artikel te lezen.
De gewenste artikels worden in pdf-formaat bezorgd via mail. De teksten bevatten geen fotomateriaal of ondersteunende beelden.