Stille waters, diepe angsten
Doe uw voordeel!
Maak gebruik van de promotiecode iDBlikRef (in te geven bij de bevestiging van het winkelmandje via de knop Bestellen) en ontvang bij een bestelling van minimum 4 artikels een korting van 40%!
De gewenste artikels worden in pdf bezorgd via mail. Hieronder de eerste alinea's van het artikel (uit tijdschrift Blikopener - schooljaar 2010-2011).
We voelen ons allemaal weleens onzeker in gezelschap. Maar sommige mensen piekeren voortdurend over wat anderen van hen denken. Sociale contacten zijn voor hen een kwelling die ze liever vermijden. Gelukkig zijn er manieren om die schuchterheid te overwinnen.
Verlegenheid kun je omschrijven als angst voor de omgang met mensen. Er zijn heel wat soorten verlegenheid. Als we in vreemd gezelschap zijn en het gesprek verloopt stroef, zijn we allemaal wel bezorgd over de indruk die we maken. Maar sommige mensen hebben daar in heel gewone situaties last van. Ze piekeren constant over wat de anderen van hen denken en ze zijn doodsbenauwd om iets verkeerds te zeggen of te doen. Heel wat van die chronisch verlegen mensen zijn bang dat wat ze zeggen dom, oninteressant of beledigend overkomt, of dat ze helemaal stilvallen in een gesprek. Ze denken dat ze rood zullen aanlopen of beginnen te stotteren. Of ze hebben het idee dat er iets mis is met hun uiterlijk: dat ze er vreselijk lelijk uitzien, of gewoon raar, en dat de mensen naar hen kijken. Ze beelden zich allerlei griezelscenario’s in waarin ze zichzelf compleet belachelijk maken en worden uitgelachen of vernederd.
Met die gedachten gaan heel sterke emoties gepaard. In de eerste plaats is dat angst, met alle typische lichamelijke verschijnselen die daarbij horen: een snelle hartslag, klamme handen, ijlheid in het hoofd, een droge mond, trillende benen en hyperventilatie. Verlegen mensen zijn daarnaast vaak gedeprimeerd en kwaad op zichzelf. Ze weten wel dat hun rampscenario’s overdreven zijn, maar ze slagen er niet in om hun angst onder controle te houden.
Op zoek naar veiligheid
Typisch is ook de gedachte dat hun omgeving kan zien wat ze doormaken. Als reactie daarop ontwikkelen verlegen mensen allerlei veiligheidsgedrag om hun angsten te bedwingen en te verbergen. Ze vermijden bijvoorbeeld oogcontact of ze zeggen zo weinig mogelijk. Anderen beginnen juist heel erg te ratelen, omdat ze bang zijn dat er een stilte valt in het gesprek. De ironie is dat ze juist door hun veiligheidsgedrag een beetje vreemd overkomen en de aandacht trekken. Verlegen mensen komen nogal eens in de verleiding om hun vervelende gevoelens te onderdrukken met alcohol of drugs. Zoiets kan even de angst wegnemen, maar het probleem lossen ze daarmee niet op. Vaak wordt het zelfs erger, omdat ze zich onder invloed van die middelen nog vreemder gaan gedragen.
De radicaalste manier om de angst in bedwang te houden, is mensen vermijden. Wanneer dat vermijdingsgedrag een groot deel van iemands leven bepaalt, spreken we van een sociale fobie. In het ergste geval durven mensen die lijden aan een sociale fobie helemaal niet meer buiten te komen, gewoon omdat ze bang zijn om iemand tegen te komen op straat. Hun angst houdt hen gevangen in hun huis.
Technische fiche
Over deze reeks
Een overzicht van teksten uit het archief van Blikopener, aangevuld met werkbladen en lessuggesties. Elk artikel is apart bestelbaar. Klik hier voor meer info over dit archief of klik op de titel om een stukje van het artikel te lezen.
De gewenste artikels worden in pdf-formaat bezorgd via mail. De teksten bevatten geen fotomateriaal of ondersteunende beelden.